Van weinig Friezen weten we zoveel als van Doeke Wijgers Hellema. Schrijven was een levensbehoefte en hij schreef om gelezen te worden. Zelfs toen hij niet meer lezen kon, schreef hij door.
Doeke groeide op in armoede en stierf op 90-jarige leeftijd als vermogend man. Hij leefde in een tijd met barre winters, politieke omwentelingen, veeziekten maar ook een bloeiende Friese landbouw. In zijn jonge jaren deed hij niets liever dan studeren. Sober levend, zocht hij steeds naar nieuwe kennis. Toen hij plots werd ondergedompeld in een druk huishouden met kleine kinderen viel dat niet mee. Toch was hij later nergens liever dan thuis. Doeke was een verantwoordelijke vader voor zijn vele kinderen. Familiebezoeken legde hij lopend, schaatsend en soms per trekschuit af. Vanuit zijn jeugd wist hij wat ziekte en armoede voor mensen betekent. Enigszins teleurgesteld constateerde hij dat anderen soms dachten: ‘Ben ik mijns naasten hoeder? een ieder zorge voor het zijne.’ Aan de andere kant verbaasde hij zich over de armen die zich lieten verleiden door loterijen en sterke drank. Zijn eigen oog was vooral gericht op de lange termijn. Doeke leefde zuinig en investeerde veel. Verder was hij beschouwend van aard, hij observeerde en ... hij schreef het allemaal op.
Klik hier voor
Verder schreef hij 'Een onvoltooide geschiedenis van Wirdum', ook genoemd: 'Oud en nieuw Wirdum', een ingebonden handschrift van 159 vellen. Zelf noemt Doeke het: een boek van mijne aanteekeningen over de Oudheid van Wirdum '. Van dit manuscript is nog geen transcriptie gemaakt. Bij Tresoar.
Er is ook nog dit almanakje uit 1803 waarin Doeke Hellema op de lege bladzijden notities heeft gemaakt over de prijzen van de boter, melk enzovoort. Bij Tresoar.
'Korte schets
of
Levensgeschiedenis
van
D. W. Hellema
eerst Onderwijzer te Wanswerd
daar na te Wirdum
wijders Ontvanger der
Directe Belastingen en Accijnsen
Beschreven door denzelven'
Dagboek deel 13: In dit laatste dagboek is te zien hoe zijn gezichtsvermogen afnam. Toch schreef hij door tot vlak voor zijn dood.